《Het verhaal van bloemen》De bloemen van water, land en vegetatie zijn wondermooi. Tao Yüan-ming wijdde zich alleen aan de chrysant. En sinds de Tang-dynastie houdt de wereld van de pioenroos; maar ik houd alleen van de lotus. Hoe schoongewassen het oprijst uit zijn modderige bed! Hoe bescheiden het op het heldere zwembad terugvalt – een embleem van zuiverheid en waarheid. Symmetrisch perfect, recht naar binnen en recht naar buiten, noch wijnstokken noch takken, het subtiele parfum is wijd en zijd gewaaid, terwijl het daar in vlekkeloze staat rust, iets wat eerbiedig van een afstand moet worden beschouwd en niet wordt berispt.
Ik noem chrysanthemum, de bloem van pensionering en cultuur; pioenroos, de bloem van de rijke en nobele; lotus, de Lady Virtue sans pareille. Maar helaas! Weinigen hebben van de chrysant gehouden sinds Tao Yüan-ming; en niemand houdt nu nog van de lotus zoals ik; aan wie wordt deze liefde doorgegeven? Terwijl de liefde voor pioenroos geschikt is voor de hele mensheid.

– Zhou Dun Yu, Sung Dynasty (960–1279)